βηλάρι

το (Μ βηλάριον και βηλάρι)

ύφασμα του αργαλειού

νεοελλ.

1. το νήμα που έχει τυλιχτεί στο αντί του αργαλειού

2. δέμα υφάσματος ορισμένου μήκους

μσν.

1. κάλυμμα της Αγίας Τραπέζης

2. παραπέτασμα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < λατ. velarium «καταπέτασμα, παραπέτασμα»].